Arsız Bela - Savaşamadım Hayatla

Kafam dumanlı bugün de sarhoşum

sokakta ölümü arıyom be dostum

kimseler derman olamaz yarama

o gitti benden kaldım orta da

birden prangalar vuruldu lan

yıkılma oğlum derdi anam bana

lanet kaderim yine beni seçmiş

yari benden alıp ellere vermiş

babam gör oğlun ne hale gelmiş

evimiz küçüktü ama mutluyduk

bir parça ekmek umutluyduk

hayin bir pusu tam 10 yaşında

herşey yıkıldı o an da başıma

Gel babam gitme doymadım sana

Bırakma beni çakalların ortasına

zor geldi savaşamadım hayatla

barışık olmadı kaderim hiç bana

dünya değil kafam dönüyor bu ara

gizli gizli ağlarım odamda

anam görmesin dayanamaz bana

yeter lan yeter bende usandım

yüzüme gülüp benimle oynamayın

çırpınışlarda kaldım aslanım

bu rapte patladım bir belayım

döktüm içimi bırakın rahatlayım

herkesin derdi var biliyorum da

acılar bana koştu ve kucakladım

bir de vefasızım var anlatayım

ben gözlerine bakınca utanırdı

bir gülüşüyle canımı koparırdı

Ne olduğunu bile anlamadım ben

birden başka biri yerimi aldı

bir garip aşıktım günahmı bu

cezam senin ellerinden oldu

idam halatın da tekmeyi vurdu

sevseydin tek isteğim buydu

haberin gelince dünyam durdu

düğünün varmış evleniyorsun

duyunca kendimi kaybettim lan

sonradan dedim arsızım unut

senin sevgin para etmiyor ki

bırak mutlu olsun kes sesini

ben varlıklı biri olmadım hiç

belki bu yüzden sevmedin beni

ama bende öyle bir yürek vardı

allahına kadar sevdi lan seni

önüm de çok fırsat vardı benim

gözüm toktu sen yeminimdin

değerimi bilemedin beni bitirdin

mutlu olacaksan siler geçerim

senle hayal ettiğim evimiz de

oğlumuz oynuyacaktı bahçe de

peki bunları sen hiç düşündünmü

herşeyi başıma yıktın üzüldünmü

kapımı çalar dertler benim hergün

Azrail kapı da durma gel gül

Ölüme giden saf bir Aşığın son sözleri bunlar

Kulaklarını aç iyi dinle beni

Biliyorum çok üstüne geldim

Haddinden fazla değer verdim

ve En önemLiside neydi biliyor musun

Sevdim çorak toprağın bir damla suya hasret kalması gibi sevdim

Sana aşkı kendimede unutmayı öğretemedim

Bak gidişinle kavga ediyorum

Yokluğun öyle bir çökmüşkü üstüme

Ayağa kalkamıyorum

Düşerim de çaresizliğimi görürsün diye

Gecenin karanlığı sinince odama

mahkum oluyorum gözyaşlarımdan düşen her bir damlaya

Kimseler anlamaz bari sen anla

yazdığım her bir satırda yalvarıyorum be sana

Kimselerle konuşmadım gittiğinden beri

Tıklım tıklım hayallerinle doldurduğum odam da

Göz çukurlarıma ektiğim çiçeklerimi suluyorum

Çaresiz gecelerimde bir ben uykusuz

Birde seni anlattığım sokak lambası var ya...

Of be kadın çok yordun beni

ve şimdi gidiyorum

Herşey seninle olsun

ELVEDA ...